قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :

  به گزارش ایسنا، پیامبر خدا(ص) فرمودند: "جمله «لا حول و لا قوة الا باللّه‏» ۹۹ درد را شفا می‏‌دهد که ساده‏‌ترین آن‌ها اندوه است۱".
از مولای متقیان امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: "بیمار شدم و پیامبر خدا به عیادتم آمد و فرمود: «بگو: خداوندا! از تو می‏‌خواهم عافیتی را که می‏‌دهی، پیش اندازی، بر امتحان خویش، بردباری‏‌ام بخشی، و مرا به سوی رحمت خویش ببری». من، این دعا را خواندم و پس از آن دعا، از بستر بیماری برخاستم، گویا که از بندی رَسته باشم۲".
همچنین امام علی(ع) فرمودند: "پیامبر خدا، بر مردی از انصار که بیمار شده بود، وارد شد تا او را عیادت کند. او گفت: ای پیامبر خدا! برای من به درگاه خداوند، دعا کن.
پیامبر صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم فرمود: «بگو: "از خداوند بزرگ، پروردگار عرش بزرگ، مسئلت می‏‌کنم و از خداوند بزرگ سلامتی می‏‌خواهم» مرد، این دعا را سه بار خواند و در پیِ آن، از بستر بیماری برخاست، چنان که از بند، رَسته باشد۳".

امام صادق علیه‏‌السلام به هنگام بیماری این دعا را می‌خواندند: "خداوندا! تو خود، کسانی را سرزنش کردی و فرمودی: «بگو کسانی را که به جای خداوند به خدایی می‏‌پنداشته‏‌اید، فرا خوانید تا ببینید که نه نمی‏‌توانند سختی‏‌ای از شما بگشایند، و نه شما را به حالتی دیگر درآورند». پس ای آن که هیچ کس جز او نتواند سختی‏‌ای از من بگشاید و مرا به حالتی دیگر ببرد! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و سختی را از من بگشای و آن را به سوی کسانی ببر که در کنار تو - که خدایی جز تو نیست - خدایی دیگر را می‏‌خوانند۴".

 در کتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» شیخ مفید و «أمالى» شیخ طوسى روایت کرده‏اند از شیخ مفید، از ابن قولویه، از حسین بن محمد بن عامر، از مُعَلّى بن محمد، از محمد بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از أبو وَرْد که گفت: از حضرت امام محمّد باقر علیه‌السلام شنیدم که مى‏گفت: چون روز قیامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عریان و پابرهنه در زمین هموارى جمع می‌کند؛ و آنها را در راه محشر به قدرى متوقف می‌دارند که همگى عرق بسیارى مى‏کنند و نفَس‏هاى آنان به شدت میزند، و به قدرى که خداوند اراده کرده است درنگ مى‏کنند؛ و این است معناى گفتار خداوند تعالى: «فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا؛ و در آن وقت (اى پیامبر) نمى‏شنوى مگر صداى آرام و بدون صوت را.»

  عفت و پاكدامنی
 عَن أمِيرِالْمومِنينَ - عليه السلام - قال: مَالْمُجاهِدُ الشَّهِيدُ

عِنْدَ اللهِ بِأعْظَمَ أجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَكادَ الْعَفِيفُ أنْ

يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكَةِ. 
«نهج البلاغه، حكمت 474»
امام علي - عليه السلام - فرمود: پاداش مجاهد شهيد

از انسان پاكدامني كه مي تواند گناه كند، ولي بر اثر

پاكدامني از آن پرهيز مي كند، بيشتر نيست و چه

بسا كه انسان پاكدامن و عفيف در شمار فرشتگان

الهي باشد.

  امیر المؤمنین علی (ع):
برای دنیای خود آنگونه کار کن که گویا همیشه

زنده خواهی بود و برای آخرت خود آنچنان که گویی فردا خواهی مرد.
مستدرک الوسائل ج 25 ص 146

   قال الامام علي - عليه السّلام - :

تَعَطَّروُا بالاستغفارِ، لا تَفضَحُكُم روائِح الذُّنوبِ.
«بحارالانوار، ج 6، ص 22»
امام علي - عليه السّلام - فرمود:

به وسيلة استغفار و توبه خويشتن را معطر و خوشبو سازيد،

تا بوهاي زننده و نامطبوع گناهان رسوايتان نسازد.

  . قال الامام الباقر - عليه السّلام - :

انّ اللهَ اشدُّ فَرِحاً بِتَوبَةِ عبدِهِ مِن رجلٍ

اضلَّ راحلَتَهُ و زادَهُ في ليلَةٍ ظلماءَ فَوَجدهما.
«اصول كافي، ج4، ص 180»
امام باقر - عليه السّلام - فرمود:

همانا خداوند به بازگشت و توبة‌ بندة خود، شادمان تر از شخصي است كه در شب تاريك مركب و زاد و توشة راه خود را گم كرده بود و سپس پيدا مي كند.

ش باشگاه خبرنگاران شبهاي قدر از شبهاي پر فضيلتي است كه در كلام ائمه (ع) به اهميت آن بسيار تاكيد شده كه امام صادق (ع) نيز در اين باره احاديث بسياري نقل كرده اند كه برخي از آنها در ذيل آمده است.
شب سرنوشت‏ ساز
قال الصادق (عليه السلام):
راس السنة ليلة القدر يكتب فيها ما يكون من السنة الى السنة.

امام صادق (عليه السلام) فرمود:
آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مي شود.وسائل الشيعه، ج 7 ص 258 ح 8
 برترى شب قدر
كيف تكون ليلة القدر خيرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فيها خير من العمل فى الف شهر ليس فيها ليلة القدر.

از امام صادق (عليه السلام) سوال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟

حضرت فرمود: كار نيك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
وسائل الشيعه، ج 7 ص 256، ح 2
 تقدير اعمال
قال الصادق (عليه السلام):
التقدير فى ليلة تسعة عشر و الابرام فى ليلة احدى و عشرين و الامضاء فى ليلة ثلاث و عشرين.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مي ‏گيرد و تصويب آن

در شب بيست و يكم و تنفيذ آن در شب بيست‏ و سوم.وسائل الشيعه، ج 7 ص 259
به نقل از : چهل حديث روزه  / گردآورنده محمد حسين فلاح زاده/م

  مطلب بسیار آموزنده ای از كلام گهربار امام علی علیه السلام  :

خوشا به حال مؤمنی كه زندگی اش (برای یافتن بعضی از صفات نیك) مانند زندگی (معنی دار) سگ باشد، چون در این حیوان 10 خصلت نیكو وجود دارد:

1- سگ در میان مردم قدر و قیمتی ندارد و این حال مسكینان است.

2- سگ، مال و ثروت و ملكی ندارد، و این صفت مجردان است.

3- سگ، خانه و لانه معینی ندارد و هر كجا كه برود، رفته است و این حال متوكلان است.

4- سگ اغلب اوقات گرسنه است و این عادت صالحان است.

5- سگ اگر از صاحب خود تازیانه بخورد باز هم در خانه او را رها نمی كند و این عادت مریدان است.

6- سگ، درشب تنها مدت كمی می خوابد و این حال دوستداران خداست.

7- سگ، با آن كه رانده می شود و ستم می كشد ولی وقتی او را صدا می زنند بدون دلگیری باز می گردد و این نشانه فروتنان است.

8- سگ، از خوراكی كه صاحبش به او می دهد، راضی است و این حال قانعان است.

9- سگ بیشتر اوقات ساكت و خاموش است، و این علامت خائفان است.

10- سگ، وقتی می میرد، از خود میراثی به جای نمی گذارد و این حال زاهدان است. (1)

 حديث 1:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«اذا كانَ يوْمُ القيامَةِ نادى مُنادٍ: يا اهْلَ الجَمْعِ غُضُّوا ابْصارَكمْ حَتى تَمُرَّ فاطِمَة».[1]

(روز قيامت يك صدائي بلند مي شود كه: اي مردم غضّ بصر كنيد كه فاطمة (س) مي خواهد عبور كند).

حديث 2:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

كنْتُ اذا اشْتَقْتُ الى رائِحَةِ الجنَّةِ شَمَمْتُ رَقَبَةَ فاطِمَة».[2]

(اگر به بوي بهشت اشتياق مي كردم فاطمه را بو مي كردم).

حديث 3:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«حَسْبُك مِنْ نساءِ العالَمين ارْبَع: مَرْيمَ وَاسية وَخَديجَة وَفاطِمَة».[3]

(از زنان عالم 4 نفر بهترين آنند: مريم و آسيه و خديجه و فاطمه (س)).

حديث 4:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«يا عَلِي هذا جبريلُ يخْبِرنِي انَّ اللّهَ زَوَّجَك فاطِمَة».[4]

(ياعلي، جبرئيل الآن به من خبر دادكه خدا فاطمه را به ازدواج تو درآورد).

حديث 5:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«ما رَضِيتُ حَتّى رَضِيتْ فاطِمَة».[5]

(هيج گاه راضي نشدم تا فاطمه راضي مي شد).

حديث 6:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«يا عَلِي انَّ اللّهَ امَرَنِي انْ ازَوِّجَك فاطِمَة».[6]

(يا علي، خدا به من دستور داد تا تو را به ازدواج فاطمه درآورم).

حديث 7:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«انّ اللّهَ زَوَّجَ عَليا مِنْ فاطِمَة».[7]

(خدا علي و فاطمه را به ازدواج درآورد).

حديث 8:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«احَبُّ اهْلِي الي فاطِمَة».[8]

(فاطمه محبوب ترين اهل من است نزد من).

حديث 9:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«خَيرُ نِساءِ العالَمين ارْبَع: مَرْيم وَاسية وَ خَدِيجَة وَ فاطِمَة».[9]

(سروران زنان عالم 4 نفرند: مريم و آسيه و خديجه و فاطمه).

حديث 10:

قال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله):

«سيدَةُ نِساءِ اهْلِ الجَنَّةِ فاطِمَة».[10]

(سرور زنان بهشت فاطمه است).

  مشرق- حضرت فاطمه زهرا(س) فرمود: يك شب آماده خواب بودم كه پدرم رسول خدا بر من وارد شد و فرمود: اي فاطمه جان! نخواب، مگر اين كه چهار عمل را به جا آوري!
1- قرآن را ختم كني 2- پيامبران را شفيع خود گرداني 3- مؤمنين و مؤمنات را از خود راضي و خشنود سازي 4- حج واجب و عمره را به جا آوري.
حضرت اين جملات را بيان فرمود و مشغول به خواندن نماز شد. صبر كردم تا نمازش پايان يافت، بي درنگ گفتم: اي رسول خدا(ص) مرا به چهار عمل بزرگ سفارش فرمودي كه در اين وقت محدود توان و فرصت انجام آنها را ندارم؟
پدرم تبسم كرد و فرمود: اي فاطمه جان! هرگاه قبل از خواب سه مرتبه سوره اخلاص «قل هو الله احد» را بخواني، گويا قرآن را ختم كرده اي، و هرگاه بر من و پيامبران پيشين من درود و سلام و صلوات فرستي همه ما شفيعان تو خواهيم بود، مانند ذكر اين صلوات: «اللهم صل علي محمد و آل محمد و علي جميع الانبياء و المرسلين»
و هرگاه براي برادران و خواهران ديني و با ايمان خود طلب آمرزش و مغفرت نمايي، همگي آنها را از خود راضي و خشنود ساخته اي، مانند ذكر اين استغفار: «اللهم اغفر للمؤمنين و المؤمنات» و هرگاه بگويي: «سبحان الله و الحمدلله، ولا اله الا الله و الله اكبر» گويا حج تمتع و حج عمره گزارده اي. (1)

1- مسند فاطمه زهرا(س)، ص.118

امام صادق(ع) فرمود: